ആത്മരതി..

ഒരുമയിലൊരു കനവുണ്ട്, നിന്നെ-
പ്പിരിയാതെ കാണുന്ന കനവ്...
ഓർമ്മകളിലൊരു നനവുണ്ട്, നമ്മൾ
അറിയാതെ അകലുന്ന നനവ്..
വിടചൊല്ലിപ്പിരിയുന്ന നേരമായ്,
നീയെൻ മനസ്സിൻറെ ജാലകപ്പാളികളടയ്ക്കുക,
തിരികെപ്പറക്കുവാനാവാതെ ഞാനീ
കനവിൻറെ തീരത്തടിഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ!

മിഴികളിൽ നനവില്ല, പുകയുന്ന മനമല്ല
ഒഴിയാതെയൊഴുകുന്ന ഓർമ്മകൾ മാത്രം
പ്രിയനേ, പിരിഞ്ഞുവെന്നാകിലും നീയെൻറെ
മനമല്ലേ,മാറാത്തൊരോർമ്മയല്ലേ..

അവസാനയാത്രയായ്, ഞാനീപ്പടിയിലെൻ
പുണ്യവും പാപക്കറകളുമിറക്കിവെയ്ക്കെട്ടെ, 
ഇനി യാത്ര, തീരാത്ത വഴികളിൽ പഥികയായ്
സ്മരണയാം പാഥേയമില്ലാതെ, ഞാനിനി
ഇരവിൻറെയവസാനയാമങ്ങളിൽ നിൻറെ
മധുര സ്വപ്നങ്ങളിൽ നനവായ്, കുളിരായ്
തീരാത്ത മോഹമായൊരു വേള വന്നു നിൽക്കാം...

ഇത് ബലി, ആത്മ ബലി..
ഇത് നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളുടെ പിൻ മൊഴി
ഒരു പ്രണയ, മരണത്തിൻറെ പിൻ കുറിപ്പ്....